Behendig zat hij tussen de pluizen te vroeten, opzoek naar wat zaden. Kort hierop zag ik ook de andere twee Buidelmezen verschijnen. Ze waren alledrie geheel niet schuw en lieten zich van hun beste kant zien. Eindelijk kon ik ik deze typische soort dan ook toevoegen aan mijn lijstje. Hierna besloot ik door te rijden richting Schiedam.

Daar werd al enkele dagen een ongeringde en waarschijnlijk wilde Ross'Gans gemeld. In Nederland een zeldzame verschijning. Op de plek waar hij de dag ervoor, voor het laatst gezien was trof, ik hem niet aan. Wel werd mijn aandacht getrokken door een afwijkende Kauw. Ik zag dat hij een lichte streep in zijn nek had. Dit past bij een ondersoort, namelijk de Noordse Kauw. Na invoeren op waarneming, bleek het inderdaad een Noorse Kauw te zijn.

Een zeldzaamheid als de Ross' gans, trekt altijd meer vogelaars. Hierdoor werd hij al gauw gespot in een weiland verderop. Ondanks de afstand kon ik toch duidelijk de kenmerken van deze soort zien. De Ross' gans is een kleine witte gans met zwarte vleugelpunten. Hij lijkt op de Sneeuwgans maar heeft een kleinere kortere hals en een kleinere snavel zonder zwarte snijrand. Wederom een nieuwe soort.

Op de weg terug naar huis zag ik bij Heenvliet een aantal Roeken in het veld zitten. Ik weet dat ze daar vaker zitten en had me al heel vaak voorgenomen om ze weer eens op de foto te zetten. Echt knap zijn ze niet met die grote kale snavel maar toch hebben ze ook wel iets moois. Ik vond het in ieder geval een mooie afsluiter van een geweldige dag.