Ik was dan ook erg blij toen iemand ze vond. De volwassen uil was niet onder de indruk van vogelspotters en bewoog alleen zijn ogen. De takkelingen daarentegen waren zichtbaar nieuwsgierig en hingen klungelig over een tak naar beneden te gluren. Wat een koddig gezicht.

Omdat mijn zoontje ook nog graag op het strand wilde spelen, besloten we naar de Maasvlakte te rijden. Nadat we een flinke kuil gemaakt hadden en we door zeemist verdreven waren, reden we terug naar huis. Onderweg liet ik hem het vogelscherm en het Oostvoornse Meer zien. Dit leverde nog een aantal leuke plaatjes op. Al met al een top dag!