Ik vraag mijn vrouw heel lief of ze direct naar huis kan komen. Niet veel later zit ik in de auto naar Dordrecht. Aangekomen in de wijk zie ik al enkele vogelaars lopen. Ik hoef alleen het pad maar te volgen, zeggen ze. Na een korte wandeling zie ik tientallen mensen staan. Gelukkig, hij is er nog. Wat een leuk beestje. Ik ben blij dat ik gegaan ben. Ik maak snel wat foto's. Het is dringen geblazen maar hij of zij doet leuk mee en zwemt rustig heen en weer in de sloot.

Ook het lokale nieuws kopt inmiddels dat een Papegaaiduiker tientallen vogelaars naar Dordrecht trekt. Dit is nog voorzichtig uitgedrukt. Die middag en avond alleen al, worden er 260 waarnemingen geregisteerd op Waarneming.nl. Uiteraard zijn er nog meer mensen langsgeweest. De volgende ochtend vroeg, wordt de Papegaaiduiker gevangen en overgebracht naar Vogelklas Karel Schot. In eerste instantie sterkt hij aan en lijkt het goed te komen, maar na drie dagen wordt gemeld dat hij toch is dood gegaan aan een parasitaire infectie. Dit zal waarschijnlijk ook de oorzaak geweest zijn, dat hij zo uit koers geraakt is. RIP