15 juli 2017
Na een hectische periode van verhuizen en verbouwen, besloot ik er vandaag weer eens op uit te trekken. Tijdens mijn laatste zeer korte vogelochtendje, had ik een prachtige Woudaap gezien. Ik besloot dit gebied nog maar eens te bezoeken. Aangekomen bij de parkeerplaats zag ik in de verte een groep vogelaars staan. Sinds mijn laatste bezoek had ik niets meer over de daar aanwezige Woudapen gehoord. Kennelijk zaten ze er nog steeds. Aangekomen bij het riet hoorde ik dat er inmiddels een nest met jongen groot gebracht was en dat de ouders regelmatig kwamen voeren. De vier aanwezige jongen klommen dan uit het riet naar boven. Al snel kwamen de ouders aangevlogen en begon het riet te bewegen. Vier schattige grobbekuikens klauterden behendig door de lisdodden. Een prachtig gezicht!
Van een aantal vogelaars hoorde ik, dat in Alphen aan den Rijn al een aantal dagen een Kwak gezien werd. Deze soort had ik slechts een keer eerder gezien dus ging ik snel die kant op. Aangekomen, zat hij reeds om mij te wachten. Zo makkelijk kan het zijn. Van andere vogelaars daar, hoorde ik dat er zelfs meerdere exemplaren aanwezig waren, waaronder jongen. Voor mij bleef het echter bij deze ene vogel. Echt actief was hij niet. Op wat veren poetsen na zat hij eigenlijk de hele tijd op z'n rietstengel te suffen.
Omdat ik toch in de buurt was, reed ik door naar de Groene Jonker. Ook hier was ik al lange tijd niet meer geweest. De laatste keer zat het er nog vol met Porseleinhoen en Waterral. Het gebied was nu echter veel meer begroeid waardoor er bijna geen water en blubber meer zichbaar was, tussen het riet. In het open water waren aardig wat Kemphanen en Ganzen aanwezig. Vlak bij de parkeerplaats werd mijn aandacht getrokken door een bekend geluid. Het bleek inderdaad een Sprinkhaanzanger te zijn die zich vervolgens prachtig liet fotograferen. Het betrof nog een jong beestje dat totaal niet schuw was.